Luuk is geboren!

boyLuuk Nathan
Geboren op 13-09-17
Vorige week was weer een spannende week, er werd namelijk weer een mama ingeleid, en dus stond er een geboorte reportage in de planning. Dinsdag mochten de aanstaande papa en mama zicht melden in het ziekenhuis in Apeldoorn. Een spannende dag want ze hadden zelf nog geen idee wanneer ze hun kleine man voor het eerst vast zouden houden.

Dinsdag middag ging iedereen er nog vanuit dat het inleiden de volgende ochtend (woensdag) plaats zou vinden. Toch ben ik voor de zekerheid maar even gaan slapen en ook deed ik die avond rustig aan. Mijn tas met camera en andere benodigdheden stond klaar en zelfs mijn kleding lag te wachten voor een onverwachts vertrek. Om 00:00 zette ik nog een kan met thee en dronk ik samen met mijn vriend een kopje. Een onderbuik gevoel denk ik, want toen ik net in bed lag kwam het eerste appje binnen. En dit keer niet meer via de aanstaande mama maar van de papa in spé (dan weet je meestal wel hoe laat het is). Ze had weeën en deze werden eigenlijk steeds regelmatiger en heftiger. Binnen 5 minuten stond ik omgekleed en wel en had ik mij voorgenomen niet meer te gaan slapen, ik was nu immers toch al wakker. Niet veel later hoorde ik via de app dat er 5cm ontsluiting was geconstateerd en dat het nu wel eens snel kon gaan. In de wetenschap dat ik nog een uur moest rijden sprong ik dan ook gelijk in mijn auto en reed ik om half 2 de donkere wereld in. Het zou die nacht gaan stormen en dus hoopte ik op tijd het ziekenhuis te bereiken.

Daar stond ik dan, het was koud en donker (nog geen storm) voor het ziekenhuis, de beveiliger deed voor mij open en keek mij vragend aan. Toen ik hem meedeelde dat ik haast had, en dat ik opzoek was naar de kraamafdeling twijfelde hij geen moment en leidde mij met een stevige pas de gangen van het ziekenhuis door. Op de afdeling werd ik gelijk herkent als de geboortefotograaf en naar de juiste kamer gebracht. Ik had het gered!

Dat uur maakte ik mooie plaatjes van de aanstaande ouders, want hoe bijzonder dat ze op dit moment nog maar met z’n tweetjes waren. Steeds sterkere en snel opvolgende weeën volgde, het kon nu toch echt niet meer heel lang duren! En natuurlijk net toen de beide dames van het ziekenhuis even de kamer hadden verlaten werd ons duidelijk dat de aanstaande mama het echt niet meer hield. En dus nam ik de taak op me om ze te gaan zoeken.
Vanaf dat moment ging alles eigenlijk hee snel. Nog snel zorgde ik voor een mooie plek om de eerste blikken vast te leggen, en daar was hij dan! Een prachtig klein jongetje wat flink van zicht liet horen! Wat een prachtige eerste momentjes zo samen, wat een wonder blijft het toch elke keer weer!
IMG_3651 kopieIMG_3865 kopie

Het is nu precies 5 uur in de ochtend, je bent nog maar anderhalf uur oud. Je papa en mama zijn verwent met een lekker broodje en beschuit met muisjes. Ik zit even op de gang, zo kunnen jullie elkaar fijn in alle rust bewonderen. De kinderarts gaat je zo nakijken: meten, wegen en je kleertje mogen aan. Je mama en papa vinden je heel klein ogen en zijn dus erg benieuwd of jij je kleertjes wel pas. Ach en anders groei je er gewoon over een tijdje in!
Hoe bijzonder dat familie en dierbaren van jou ouders nu nog lekker liggen te slapen, en geen idee hebben dat jij er al bent. Wat zullen ze stuk voor stuk trots op jou zijn! En natuurlijk super trots op jouw ouders! Morgen ochtend zullen ze worden gebeld via facetime, wat een enorme verassing zal dat zijn!

IMG_3942 kopieIMG_3952 kopie IMG_3982 kopie IMG_3994 kopieNadat Luuk gecontroleerd was door de arts en zijn papa hem trots aan had gekleed was het voor mij tijd het ziekenhuis te verlaten. Het was inmiddels half 6, het was een lange nacht geweest. Inmiddels was de storm gearriveerd en dus rende ik vlug naar mijn auto die verlaten in het donker op de verlaten parkeerplaats stond. Reed ik naar de poort en deed ik mijn raam open, het kaartje kreeg ik er niet in en dus wilde ik iets dichterbij rijden. Tot mijn verbazing ging mijn raam alleen niet meer dicht. Ik had niet veel tijd om na te denken want het stormde inmiddels ook binnen in mijn auto. Nadat ik de auto iets wat uit de wind parkeerde probeerde ik uit alle macht mijn raam te sluiten., met geen resultaat. Er zat maar 1 ding op en dat was mijn vriend om 6 uur wakker te bellen en advies te vragen. Met zijn mentale en liefdevolle ondersteuning reed ik uiteindelijk (nog vermoeider dan ik al was) 40 minuten later pas weg met een dicht geknutseld raam. Ja Luuk, de nacht van jouw geboorte zal ik niet meer snel vergeten!

Rond half 8 was ik dan eindelijk thuis en kroop ik heerlijk mijn bedje in terwijl de meeste mensen alweer op weg waren naar hun werk. Wat een heerlijk nieuws zouden de familie en vrienden van deze ouders vandaag krijgen!
Lieve Luuk, welkom op deze wereld! Ik wens jou en je ouders veel gezondheid en al het geluk van de wereld. Nu lekker genieten van elkaar!

liefs daisy
Vorig jaar werden deze ouders al papa en mama van zoon Job. Tijdens de laatste fase van zijn geboorte ging het helemaal mis en heeft hij een ernstig gebrek aan zuurstof gehad. Na twee dagen is hij tussen zijn ouders in overleden. Zijn mama heeft een prachtig blog bijgehouden om van haar af te kunnen schrijven, mensen te informeren en gewoonweg hun verhaal te delen. Prachtig en ontroerend hoe zij deze ervaring deelt in woorden, met hier en daar een mooie foto ter ondersteuning. Mocht je geïnteresseerd zijn in hun verhaal dan is dat via deze link te vinden: https://littlebluestarblog.wordpress.com/over/

Share Button

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *